Ο Αλέκος Βοσνιάδης στο SPORT24: “Η ΑΕΛ είναι τεράστιο μέγεθος, με σωστά βήματα μπορεί να ‘χτυπήσει’ πεντάδα στη Super League”
Ο στρατηγός της επανόδου της ΑΕΛ στα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου, Αλέκος Βοσνιάδης, μίλησε στο SPORT24
για τη φετινή πορεία των βυσσινί στη Super League 2 και εξηγεί τους λόγους που το καμάρι του θεσσαλικού κάμπου μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα με την επάνοδό του.Η ΑΕΛ επέστρεψε εκεί που ανήκει με εμφατικό τρόπο, καθώς εξασφάλισε και μαθηματικά την άνοδο στη Stoiximan Super League, ούσα αήττητη μέχρι και δύο στροφές πριν από το φινάλε του πρωταθλήματος.
Ο Αλέκος Βοσνιάδης ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας λίγο πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος της Super League 2 και την οδήγησε με μαεστρία, όπως έχει κάνει άλλες τέσσερις φορές στο παρελθόν, στη Γη της Επαγγελίας.
Ο 63χρονος τεχνικός μίλησε στο SPORT24 για τη φετινή πορεία του με τους βυσσινί. Το ματς που ουσιαστικά αποτέλεσε καμπή για την ομάδα για να πετύχει τον στόχο της, το μυστικό της επιτυχίας του που (όπως εξηγεί) είναι μια καλή συλλογική προσπάθεια, αλλά και όσα διαθέτει ήδη η ΑΕΛ και μπορεί να διακριθεί στην πρώτη κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Συνέντευξη στον Θωμά Τζουβάρα
Στη Λάρισα βρήκαμε μια καλά δομημένη ομάδα, μετά το 3-0 με τον Ηρακλή η ΑΕΛ πήρε τον δρόμο της
Κύριε Βοσνιάδη κατ’ αρχάς συγχαρητήρια για την επιτυχία. Ήθελα να σας ρωτήσω αν από την αρχή της χρονιάς ήσασταν αισιόδοξος γι’ αυτόν τον στόχο.
“Η ΑΕΛ έδειχνε από το καλοκαίρι ότι είναι μια ομάδα είχε βάλει στόχο την άνοδο στη Super League. Εμείς πήγαμε 15 Σεπτεμβρίου στη Λάρισα, μια εβδομάδα πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Βρήκαμε μια πολύ καλή ομάδα, με καλούς παίκτες.
Το πρωτάθλημα ξεκίνησε με νίκες συνεχόμενες και η ομάδα έδειξε ότι ήταν προετοιμασμένη κατάλληλα τον στόχο που είχε θέσει”.
Πόσο εύκολο ήταν για εσάς να αναλάβετε μια ομάδα στην αρχή της σεζόν, την οποία δεν χτίσατε εσείς;
“Ήταν μια καλά δομημένη ομάδα. Το όνομα και το μέγεθος της δεν μας έκανε να σκεφτούμε πολύ. Πήραμε γρήγορα την απόφαση και πήγαν όλα καλά με τη βοήθεια όλων.
Είχαμε μια σταθερή διοίκηση και αυτό μας βοήθησε πολύ. Ο Αχιλλέας Νταβέλης στην κεφαλή της, ο Ευρυπίδης Τσιμπανάκος γενικός διευθυντής της ομάδας, που έτρεξε όλα τα θέματα που αφορούσαν το κλαμπ.
Γενικώς βρήκαμε μια πολύ καλή κατάσταση, μια στελεχωμένη ομάδα με το σωστό από άποψη λειτουργίας προσωπικό και τους ανθρώπους που ήταν γύρω της. Ένα καλό υλικό, μια πολύ καλή ποιότητα παικτών. Νομίζω υπήρχαν οι βάσεις και η απόφαση πάρθηκε πολύ εύκολα“.
Για την απόφαση που αναλάβατε την ομάδα χρησιμοποιήσατε α’ πληθυντικό πρόσωπο. Αναφέρεστε στους συνεργάτες σας;
“Έχω ένα εξαιρετικό τιμ. Είχαμε άριστη χημεία, δεν χάσαμε καθόλου χρόνο. Οι δύο συνεργάτες οι δικοί μου, ο Κώστας Βελιτζέλος και ο Κώστας Σταμέλος, βρήκαμε έναν πολύ καλό γυμναστή τον Άκη Οικονόμου και έναν πολύ καλό προπονητή τερματοφυλάκων τον Παναγιώτη Πομόνη.
Ταιριάξαμε γρήγορα. Είχαμε ένα εξαιρετικό staff και επικεφαλής ήταν ο Γιώργος Μπασδέκης, ένας εξαιρετικός επιστήμονας. Όλοι τους ήταν τρομεροί, υπήρχε τάξη στην ομάδα και βοηθηθήκαμε για να πετύχουμε τον στόχο.
Σε ποιο σημείο της σεζόν πιστέψατε ότι η άνοδος φέτος δεν χάνεται;
“Η αρχή ήταν λίγο δύσκολη. Μέχρι να μάθουμε ο ένας τον άλλον τις τρεις πρώτες αγωνιστικές παρότι πήραμε ισάριθμες νίκες, η απόδοσή μας δεν ήταν στο επίπεδο που έπρεπε.
Ίσως έφταιξε ότι έπρεπε να μάθουμε ο ένας τον άλλον, ήταν μικρό το χρονικό διάστημα. Μετά το παιχνίδι της τέταρτης αγωνιστικής με τον Ηρακλή, είχαμε μια πολύ καλή εμφάνιση, νικήσαμε 3-0 και η ομάδα πήρε τον δρόμο της“.
Ανέβηκε η ομάδα που ήταν σταθερά στην πρώτη θέση, η διοίκηση με τους χειρισμούς της μας βοήθησε να πετύχουμε τον στόχο
Τι θεωρείται ότι είχε η ΑΕΛ σε σχέση με τους αντιπάλους της, τον Ηρακλή και τον ΠΑΣ Γιάννινα και πήρε την άνοδο;
“Είναι δύο ιστορικές ομάδες και αυτές ήταν οι μεγάλοι μας αντίπαλοι. Ο ΠΑΣ Γιάννινα θα ήταν πολύ καλύτερος αν δεν είχε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, η ομάδα του είναι πολύ καλή.
Ο Ηρακλής μετά το κακό ξεκίνημα και τον μέτριο πρώτο γύρο, στον δεύτερο γύρο της κανονικής διάρκειας και στα playoffs παρουσίασε ένα πολύ καλό σύνολο. Πιστεύω όμως ότι σε σχέση και με τους δύο η ΑΕΛ ήταν καλύτερα προετοιμασμένη.
Και με την καθημερινότητά της και με τη στελέχωσή της. Τη βοήθησαν τα αποτελέσματα στην αρχή και μετά είχε σταθερή πορεία σε ένα σύστημα πολύ άδικο για το πρωτοπόρο.
Ενώ είχε εξασφαλίσει η ΑΕΛ μεγάλη βαθμολογική διαφορά, ξαφνικά πήγε στο μισό. Όλοι είχαν ελπίδες μήπως και στραβοπατούσε η ΑΕΛ και έπαιρναν την άνοδο. Γενικώς αυτό το σύστημα αδικεί κατάφορα τον πρώτο. Αυτός ήταν ο λόγος που υπήρξε ενδιαφέρον στα playoffs“.
Πώς ήταν τα ντέρμπι με αυτές τις δύο ομάδες φέτος; Ειδικά με τον Ηρακλή είδαμε να σημειώνεται ένταση.
“Με τον Ηρακλή υπήρχε η ένταση που συμβαίνει πάντα σε αυτό το επίπεδο, όταν δύο ομάδες διεκδικούν την άνοδο και ειδικότερα όταν πρόκειται για ομάδες τέτοιου βεληνεκούς. Με τον ΠΑΣ Γιάννινα δεν υπήρχε σε αυτό τον βαθμό γιατί στην πορεία έμεινε πιο πίσω.
Ήταν φυσιολογικό να υπάρχει αυτή η ένταση. Ο Ηρακλής ήταν πίσω μας και προσπαθούσε να αμφισβητήσει την κυριαρχία μας. Νομίζω ότι ξεκάθαρα το πρωτάθλημα το πήρε η ομάδα που από την πρώτη αγωνιστική ήταν πρώτη μέχρι το τέλος, λίγο πριν από το κλείσιμο των playoffs.
Ήταν πρώτη με σταθερή πορεία. Ακόμα και με τη διαίρεση των βαθμών πάλι κρατήσαμε την κατάστασή μας και την έχουμε αυξήσει και λίγο“.
Για εσάς σε προσωπικό επίπεδο ήταν η πέμπτη άνοδος από τη δεύτερη στην πρώτη κατηγορία. Ποιο είναι το μυστικό αυτής της επιτυχίας;
“Ήταν μια καλή πορεία. Ωστόσο κανείς από μόνος του δεν μπορεί να κάνει πράγματα. Η λογική είναι η δουλειά, η καλή συνεργασία και η οργάνωση της κάθε ομάδας.
Να υπάρχει σταθερή διοίκηση, διακριτοί ρόλοι. Στην ΑΕΛ υπάρχουν όλα αυτά, όλοι είχαν ξεκάθαρους ρόλους και επιτεύχθηκε ο στόχος“.
Κόουτς θα μου επιτρέψεις να επιμείνω. Για να σε επιλέγουν για να ανεβάσεις ομάδες κάτι πρέπει να κάνεις κι εσύ.
“Για να είμαι ξεκάθαρος. Εγώ θεωρώ ότι τον πρώτο λόγο στην κάθε μας άνοδο τον «έτρεξε» η καλή διοίκηση. Μια διοίκηση που χειρίζεται την κατάσταση έτσι ώστε να μην βρεθείς αντιμέτωπος με τεράστια προβλήματα.
Υπήρχαν χρονιές που πραγματικά είχαμε πολύ καλές ομάδες στα χέρια μας, όμως υπήρχαν διοικητικά προβλήματα. Πολύ καλές ομάδες, ας μην αναφερθώ συγκεκριμένα και αδικήσω καταστάσεις.
Θεωρώ ότι σε αυτό το επίπεδο η Super League 2 αν είναι εξασφαλισμένη η καθημερινότητα της ομάδας από μια καλή διοίκηση, αν κάνουν όλοι μετέπειτα τη δουλειά τους όπως πρέπει, τότε αυξάνονται οι πιθανότητες για μια ομάδα να πετύχει τον στόχο της. Όλοι μαζί το πετυχαίνουν.
Εγώ το μυστικό εκεί το πάω. Καλή διοίκηση, ικανά στελέχη, καλά τιμ, καλοί παίκτες και από εκεί και πέρα υπάρχει η δυνατότητα να επιτευχθούν τα πάντα“.
Αναρωτηθήκαμε πολλές φορές τι πήγε στραβά και η ΑΕΛ δεν είναι μόνιμα στην πρώτη κατηγορία
Τι ξεχωριστό έχει για εσάς η άνοδος με την ΑΕΛ;
“Η ΑΕΛ ήταν ξεκάθαρο φαβορί και έδειξε σταθερότητα. Το καλοκαίρι αν ρωτούσατε ποια ομάδα θα διεκδικήσει την άνοδο, πρώτη την ΑΕΛ θα σου λέγανε.
Μπήκε σε σειρά από το καλοκαίρι, πήρε αποτελέσματα και άλλαξε κατηγορία με μεγάλη διαφορά. Υπήρχαν πρωταθλήματα πολύ πιο δύσκολα. Με τον Απόλλωνα Σμύρνης, η άνοδος του 2012/13, για παράδειγμα. Παίξαμε 21 ομάδες από όλη την Ελλάδα, ένα πολύ δύσκολο πρωτάθλημα και ο Απόλλων δεν ήταν φαβορί. Με στόχο τη σωτήρια ξεκίνησε.
Με τη Νίκη Βόλου ήταν ακόμα πιο δύσκολο την επόμενη χρονιά. Όταν πήραμε την ομάδα ήταν στο -9, τερμάτισε δεύτερη στην κανονική διάρκεια του ομίλου της και στη συνέχεια πρώτη στα playoffs. Περίπου 15.000 κόσμου βγήκε στους δρόμους για τη Νίκη.
Η Κέρκυρα ήταν κι αυτή φαβορί, όπως η ΑΕΛ φέτος. Η Κέρκυρα είχε χάσει τη συμμετοχή της στην πρώτη κατηγορία λόγω της σύνθεσης του μετοχολογίου. Κρατήθηκε μεγάλος κορμός του ρόστερ και η ομάδα ανέβηκε. Τότε πήγαμε κοντά στον Νοέμβριο, ήταν πέμπτη και στο τέλος ανέβηκε μαζί με την ΑΕΛ.
Πέρυσι με την Καλλιθέα είχαμε μια πολύ καλή δύσκολη άνοδο. Τα Χανιά, η Καλαμάτα, ο Ιωνικός, ήταν ομάδες που διεκδικούσαν την άνοδο.
Φέτος θεωρώ ότι ήταν πιο εύκολο για την ΑΕΛ. Βέβαια για να το πετύχεις αυτό, ήθελε καθημερινή δουλειά, άγχος. Μια πόλη ήταν πάνω μας, όλοι ήταν με την ΑΕΛ. μας το έδειχναν στο γήπεδο, στον δρόμο οπουδήποτε. Όταν έχεις μια πόλη στην πλάτη σου πολλές φορές σου βγαίνει σε άγχος“.
Πώς καταφέρατε και το αποβάλατε ως ομάδα αυτό το άγχος;
“Ήταν μονόδρομος η άνοδος για την ΑΕΛ. Όταν υπάρχει μονόδρομος δεν υπάρχει γυρισμός άρα υπάρχουν και προβλήματα. Έτσι τα καλά αποτελέσματα στην αρχή, μας γέμισαν με αισιοδοξία για τη συνέχεια.
Χτίσαμε αυτοπεποίθηση και μετά από πέντε – έξι σερί νίκες, ο κόσμος το κατάλαβε και μας στάθηκε 12ος παίκτης. Υπήρξε πολύς ενθουσιασμός, μεγάλη στήριξη και μας βοήθησε. Η παρουσία του έκανε πιο εύκολη την πορεία μας”.
Θα γυρίσω λίγο πιο πίσω τη συζήτηση. Κάνατε λόγο για μια καλά δουλεμένη ομάδα. Ο Παύλος Δερμιτζάκης έχει μερίδιο ευθύνης σε αυτό;
“Όλοι οι προπονητές που κάνουν την προετοιμασία μιας ομάδας, που κάνουν μαζί με τη διοίκηση και τις μεταγραφές και βάζουν σε μια σειρά κάποια πράγματα, διότι ο Δερμιτζάκης ήταν και την προηγούμενη σεζόν στην ομάδα, έχουν το μερίδιό τους προφανώς.
Παρόλο που η αλλαγή δεν έγινε στο μέσο της χρονιάς, αλλά πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, η ομάδα ήταν προετοιμασμένη. Εννοείται ότι βρήκαμε μια καλή ομάδα πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος.
Για να ξεκίνησε με νίκες και μάλιστα με ένα σερί νικών, είχε γίνει μια καλή προετοιμασία. Άρα προφανώς και έχει ρόλο“.
Η ΑΕΛ επέστρεψε για να μείνει. Ποια είναι τα στοιχεία που πιστεύεται ότι μπορούν να την κρατήσουν για χρόνια στη μεγάλη κατηγορία.
“Είναι ένα τεράστιο μέγεθος η ΑΕΛ. Δεν το λέμε επειδή είμαστε μέσα και έχουμε ζήσει όλη την κατάσταση. Εγώ με τους συνεργάτες μου αρκετές φορές αναρωτηθήκαμε τι πήγε στραβά και αυτή η ομάδα δεν είναι μόνιμα στη μεγάλη κατηγορία και θα έχει ρόλο.
Όχι μια ομάδα που να παίζει για τη σωτηρία της. Εννοείται ότι έπρεπε να είναι στην ανώτερη κατηγορία με ό,τι έχει πίσω της σαν προίκα. Δεν αναφέρομαι μόνο στους τίτλους. Είναι η μεγαλύτερη ομάδα της περιφέρειας με τρεις τίτλους.
Έχει σπουδαίες υποδομές. Ένα τεράστιο γήπεδο που δεν το έχουν πολλές ομάδες στην Ελλάδα. Ένα δεύτερο και ιστορικό γήπεδο, το Αλκαζάρ που αν προκύψει πρόβλημα στο ένα μπορεί να μεταβεί στο άλλο. Έχει εξαιρετικό αθλητικό κέντρο.
Με σωστά βήματα η ΑΕΛ μπορεί να χτυπήσει την πεντάδα ή την εξάδα στην πρώτη κατηγορία. Γι’ αυτό λέω ότι είναι έκπληξη όταν ζεις αυτή την ομάδα να απορείς πώς βρέθηκε εδώ.
Υπήρξε και χειρότερα και στη Γ’ Εθνική. Μπήκε σε διαδικασία να χαροπαλεύει. Είναι ένα τεράστιο μέγεθος, έχει παίξει στην Ευρώπη. Εγώ εύχομαι οι άνθρωποι της να τη δουν, όπως την ονειρεύονται τα επόμενα χρόνια και να μην την ξαναδούν ποτέ στη Β’ Εθνική“.
Πέντε – έξι ομάδες της Super League δεν έχουν μαζί τον κόσμο που έχει η ΑΕΛ
Είδαμε ότι ο κόσμος έχει γυρίσει στην ΑΕΛ και γεμίζει το γήπεδο. Οι εικόνες στο παιχνίδι με τον Ηρακλή ήταν χαρακτηριστικές, όπως και στην υποδοχή της ομάδας μετά την κατάκτηση της ανόδου. Εσείς πώς νιώσατε την παρουσία του κόσμου.
“Δεν μπορώ να μπω στο μυαλό μεγαλομετόχων που ενώ έχουν μια τέτοια δύναμη στα χέρια τους να μην μπορούν να την εκμεταλλευτούν. Φέτος ό,τι βιώσαμε ήταν εξαιρετικό.
Η πόλη, η δημοτική αρχή, όλοι ήταν κοντά και στήριζαν την ομάδα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να έχεις όλους αυτούς τους ανθρώπους μαζί σου.
Αν όλα αυτά είχαν μπει σε σειρά τα προηγούμενα χρόνια δεν θα περνούσε η ομάδα αυτά που πέρασε. Να μη μιλάμε μόνο για ιστορίες και για φανέλες, αλλά και για τη δυναμική της ομάδας.
Η ΑΕΛ έχει δυναμική, έχει υποδομές. Θα το πω ξανά. Αναρωτιόμουν τι έχει γίνει λάθος και η ΑΕΛ δεν είναι στη Super League και να βλέπουμε ομάδες που αν της μαζέψεις 5-6 μαζί δεν μαζεύουν τα εισιτήρια και τον κόσμο της ΑΕΛ.
Για τη δική μας ομάδα ο κόσμος είναι η δύναμή της. Πιστεύω ότι θα τη στηρίζει και θα την προστατεύει από εδώ και πέρα“.
Την τελευταία φορά που ήσουν στον Απόλλωνα, έφυγες με άσχημο τρόπο από τη διοίκηση. Ήταν για εσένα αυτό το γεγονός ένα έξτρα κίνητρο να δώσεις απαντήσεις κόντρα στον Ηρακλή;
“Όχι. Στο ποδόσφαιρο είναι πολύ σημαντικό να κάνεις φίλους σου. Αν με αδίκησε κάποιος και έχει τη δυνατότητα να κάνει αυτοκριτική μπορεί να το βρει. Η σχέση μας σε γενικές γραμμές είναι καλή.
Εκείνο το χρονικό διάστημα έγινε τεράστια προσπάθεια για να αναλάβουμε την ομάδα, δεν ήμασταν πολύ ζεστοί να πάμε, έγιναν 2-3 συναντήσεις. Όταν η έκανε κάποια αποτελέσματα και ανέβηκε θέσεις, νίκησε την Κηφισιά, που ήταν και η μόνη ήττα που έκανε η Κηφισιά τότε, ήταν πολύ κοντά η διαφορά.
Η Κηφισιά έπαιζε με την Καλλιθέα στο Ελ Πάσο και την τελευταία αγωνιστική φιλοξενούσαμε την Κηφισιά στη Ριζούπολη. Δεν έπρεπε να διαλυθεί εκείνη η ομάδα. Δεν το περιμέναμε, μας πίκρανε πολύ.
Έγινε τεράστια προσπάθεια να κατεβούμε, η ομάδα να διεκδικήσει τον στόχο και μετά ξαφνικά σε ένα βράδυ, από μια ανακοίνωση, μάθαμε ότι οι μετοχές πωλούνται και βρίσκονται στα γραφεία δικηγόρου και ούτω καθ’ εξής.
Μείναμε άφωνοι. Τότε η ομάδα σταμάτησε να λειτουργεί. Αυθημερόν ταξίδια πέντε ωρών. Παραμονή παιχνιδιού πήγαμε στα Χανιά με πλοίο λες και είναι ερασιτεχνική ομάδα και όχι μια επαγγελματική ομάδα όπως ήταν τότε ο Απόλλων.
Αυτά είναι τα πράγματα που μας ενόχλησαν τότε. Γι’ αυτό αρχίσαμε να γελάμε. Το γέλιο εκείνη την ημέρα βγήκε από αμηχανία. Γίνονται αυτά στο ποδόσφαιρο. Άλλες φορές βγαίνουν οι αποφάσεις των μεγαλομετόχων, άλλες φορές δείχνει η ιστορία τι έκαναν.
Παρ’ όλα αυτά η σχέση παραμένει φιλική. Επειδή είμαστε επαγγελματίες του χώρου, σεβόμαστε τον οποιοδήποτε, ειδικά αυτούς που εξασφαλίζουν στους ποδοσφαιριστές να μην αγχώνονται αν θα πληρωθούν.
Ο συγκεκριμένος κύριος, ο πρόεδρος της τότε ομάδας μου, εξασφαλίζει ένα τέτοιο περιβάλλον“.
Πέρυσι όταν ανέβηκε η Athens Kallithea αφιερώσατε την άνοδο στον Παύλο Μυροφορίδη. Το ίδιο και φέτος με την ΑΕΛ. Θέλουμε να πείτε δύο λόγια γι’ αυτόν.
“Γνωριστήκαμε για πρώτη φορά τη σεζόν 2012/13. Μιλήσαμε αρκετές φορές στο τηλέφωνο δεν είχαμε βρεθεί ποτέ από κοντά. Μου άνοιξε την πόρτα σε μια ιστορική ομάδα όπως ο Απόλλων Σμύρνης. Εγώ τον Απόλλωνα τον θεωρώ μια πολύ μεγάλη και ιστορική για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Μου άνοιξε την πόρτα σε μια ομάδα που σκοτώνονταν οι προπονητές ποιος θα πρωτοπάει. Κατέβηκε από την Αναγέννηση Επανομής και εκεί ο κύκλος είναι γύρω από τον νομό Θεσσαλονίκης.
Τότε είχαμε σαν στόχο την παραμονή, αλλά στο τέλος βγήκαμε και πρωταθλητές. Τους ανθρώπους που μας ανοίξανε έναν δρόμο είναι φυσιολογικό να μην τους ξεχνάμε. Πέραν αυτού όμως, γίναμε οικογενειακοί φίλοι.
Τα παιδιά του, η οικογένειά του, οι γονείς του, κρατάμε ακόμη σχέσεις. Ήταν άδικο αυτό που έγινε, έφυγε νωρίς. Οφείλουμε να τον θυμόμαστε. Δεν το κάνω για κανέναν άλλον λόγο γιατί το χρονικό διάστημα που ολοκληρώνονται τα πρωταθλήματα είναι κοντά στις 2 Μαΐου. Μου άνοιξε τον δρόμο και έκανα την όποια καριέρα έκανα“.
Έχετε τεράστια εμπειρία από τη Super League 2. Ποια είναι η άποψή σας γι’ αυτή την κατηγορία και για όσα προβλήματα αντιμετωπίζει;
“Όλα αυτά τα προβλήματα μπορούν να λυθούν μέσα σε ένα βράδυ. Να προσέξεις την κατηγορία. Την είχαμε αφήσει να είναι στον αέρα, να παρακαλά κάθε χρόνο για τηλεοπτικό συμβόλαιο, για έσοδα.
Να μην ενδιαφέρεται καθόλου η πρώτη κατηγορία. Μιλάμε για την κατηγορία που μπορούν να παίξουν όλα τα ελληνόπουλα. Γιατί βλέπετε όσο πιο πάνω πάμε οι επιλογές μειώνονται.
Μόνο κέρδη μπορεί να φέρει αυτή η κατηγορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Να προσεχτεί, να την αντιμετωπίσουν όπως πρέπει και η Super League 1 και η ηγεσία της να την προσέξουν ιδιαίτερα.
Να παρθούν οι αποφάσεις από τη λίγκα ώστε μια ομάδα να έχει κάποια στάνταρ για να είναι επαγγελματική. Να συμμετέχουν ομάδες που μπορούν να είναι επαγγελματικές και να μην ταλαιπωρούν και τους γύρω τους.
Οι προϋποθέσεις να είναι σταθερές και να μην αλλάζουν κάθε χρόνο για να συμμετέχουν οι ομάδες σε αυτό. Μπορούμε να βελτιώσουμε την κατηγορία και να φύγουν αυτά που την ταλαιπωρούν από το 14/15 κι ύστερα.
Η ομάδα αυτή πέρασε πολύ δύσκολα χρόνια. Υπάρχει μια βελτίωση. Να βρουν και έναν σωστό τρόπο διεξαγωγής. Είναι τρελό να έχεις ένα προβάδισμα 12 βαθμών και ξαφνικά να γίνονται έξι. Να δίνεις ντέρμπι με τον Ηρακλή στο Καυτανζόγλειο και να το χάσεις και μετά να ξεκινάει ένα πρωτάθλημα ουσιαστικά από την αρχή, ενώ έχεις δώσει τη μάχη σου.
Ο σωστός τρόπος διεξαγωγής, φέρνει αξιοπιστία κι αυτή με τη σειρά ένα τηλεοπτικό συμβόλαιο και οτιδήποτε έσοδα υπάρχουν. Σιγά σιγά προς τα εκεί πάμε. Αλλά να μη στερείς σε κάποιον αυτό που κέρδισε σε όλη τη σεζόν, δεν είναι σωστό.
Το έζησα δύο χρονιές συνεχόμενες και με την Καλλιθέα πέρυσι το ίδιο συνέβη. Φτάσαμε να απέχουν οκτώ βαθμούς από τα Χανιά και 14 από την Καλαμάτα και τον Ιωνικό.
Αυτή η διαφορά μειώθηκε στους δύο με ένα στραβό αποτέλεσμα. Χάθηκε ό,τι χτίστηκε στην κανονική περίοδο. Το ίδιο πήγε να γίνει και φέτος. Ας βρουν τον τρόπο τι γίνεται με τον τρόπο. Μπορούν να γίνουν κι άλλα για την αξιοπιστία του πρωταθλήματος και να γίνει καλύτερος“.
Κλείνοντας, θα θέλατε να μας πείτε μια ιστορία που να καταδεικνύει φέτος το πώς η ΑΕΛ μπόρεσε και πέτυχε τον στόχο της.
“Δεν έγιναν σπουδαία πράγματα υπό την έννοια του να θυμόμαστε κάτι ως μη φυσιολογικό. Η ΑΕΛ άλλαξε επίπεδο μετά την πρώτη νίκη με τον Ηρακλή. Δεν είχαμε εκπλήξεις θετικές ή αρνητικές, ήταν πολλά πράγματα τακτοποιημένα και σε σειρά.
Γενικά με τη σταθερή της πορεία δεν δημιουργήθηκαν θέματα για να τα θυμόμαστε. Δεν υπήρξε τόσο άγχος ή δυσκολίες. Ήταν μια φυσιολογική πορεία της καλύτερης ομάδας του πρωταθλήματος. Όλα εξελίχθηκαν φυσιολογικά και η ομάδα πέτυχε τον στόχο της“.
πηγή: sport24.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου