Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος στο Gkael Larisa: «Εύχομαι σύντομα η ΑΕΛ να επιστρέψει εκεί που πραγματικά ανήκει»

 

Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος μίλησε στο Gkael Larisa για την ΑΕΛ, για τους καλύτερους παίχτες της, για τους αγώνες της που ξεχώρισε, για τη δεκαετία του '80 και για τον κόσμο της.

«Εύχομαι σύντομα να επιστρέψει εκεί που πραγματικά ανήκει»

1.- Ποιοι παίχτες της ΑΕΛ σας είχαν κάνει μεγαλύτερη εντύπωση και ποιοι σας άρεσαν περισσότερο;

 - Ο σημαντικότερος παίκτης εκείνης της εποχής, ήταν ο Γιάννης Βαλαώρας, όχι μόνο τεράστιος σε αξία αλλά και σημειολογικά ως επιζών από το τραγικό δυστύχημα του 1979.

Ο σπουδαιότερος πάντως σε αξία, ήταν ο Βασίλης Καραπιάλης και φάνηκε και από την εξέλιξη που είχε η καριέρα του αργότερα και είχε πετύχει ένα γκολ τη χρονιά του πρωταθλήματος το 1987/88 με τον Πανσερραϊκό που θύμισε Μαραντόνα στο Μουντιάλ του Μεξικού.

2.-Ποιοι αγώνες της ΑΕΛ σας έρχονται στο μαυλό (στην Ευρώπη και στην Ελλάδα);

- Ο σημαντικότερος αγώνας ήταν ο τελικός κυπέλλου το 1985. Η νίκη και κυρίως η εμφάνιση στο ματς με τον ΠΑΟΚ που πήγαινε για double.

Μεγάλη εμφάνιση ήταν και η νίκη μέσα στην Γενεύη, επί της ελβετικής Σερβέτ το 1984, όπως και η νίκη επί του Ολυμπιακού στο Στάδιο Καραϊσκάκη τη σεζόν 1982/83 με το γκολ του Μαλουμίδη 0-1. Η πρώτη φορά που έχανε ο Ολυμπιακός σε επίπεδο εθνικής κατηγορίας από ομάδα της περιφέρειας μέσα στην έδρα του.

3.- Η ΑΕΛ την δεκαετία του '80 έπαιξε την καλύτερη μπάλα που έχει παίξει ποτέ επαρχιακή ομάδα (και όχι μόνο);

- Ξεκάθαρα το κομμάτι 1981 με 1988 μέχρι και το 1990 είναι χωρίς δεύτερη κουβέντα η σπουδαιότερη περίοδος για ομάδα της επαρχίας από πλευράς επιτυχιών και ποδοσφαιρικά από πλευράς εικόνας.

4.- Παρακολουθείτε καθόλου την ΑΕΛ τα τελευταία χρόνια και τι έχετε να πείτε για τον κόσμο της ΑΕΛ;

- Όχι δεν παρακολουθώ καθόλου τα τελευταία χρόνια έτσι κι αλλιώς ελληνικό ποδόσφαιρο, οπότε δεν μπορώ να έχω γνώμη για τη Λάρισα. Είναι πάνω από 10 χρόνια που δεν βλέπω συστηματικά παρά μόνο αποσπασματικά παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος. Μάξιμουμ δέκα παιχνίδια.

Για τον κόσμο της Λάρισας έχω να πω ότι είναι μια πολύ ξεχωριστή περίπτωση και την έχω αναφέρει και στα βιβλία μου, και σε εκείνο που βγήκε το 2011 με τίτλο «Της Κυριακής τα είδωλα» που υπάρχει ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για την μεγάλη εποχή της ΑΕΛ αλλά και στο «Ταξίδι στα αστέρια» που αφορά την ιστορία του κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης εκεί που αναφέρουμε για την εμφάνιση της το 1988 και την ατυχία στον αποκλεισμό στα πέναλτι από την Ξαμάξ.

Θεωρώ πως είναι κόσμος που ξέρει ποδόσφαιρο καταλαβαίνει και υποστηρίζει την ομάδα του κάτι που δε συμβαίνει σε άλλες επαρχιακές πόλεις και αγαπάει πάρα πολύ την ΑΕΛ και εύχομαι σύντομα να επιστρέψει εκεί που πραγματικά ανήκει.

by Gkael